Ze straalt energie uit en in haar woorden schuilt een soort van ongeduld. Het moet vooruitgaan voor Wendy Rosseel: in haar job, in haar leven. Toen ze in 2008 de diagnose borstkanker kreeg, viel alles even (noodgedwongen) stil. Héél even, want na de klap borrelde al snel het idee voor haar merk, Rosette La Vedette, met kleurrijke sjaaltjes en mutsjes voor kankerpatiënten.
“Toen ik borstkanker kreeg en mijn haar verloor door chemotherapie, wist ik meteen dat ik geen pruik wilde dragen. Ik wilde een sjaal of mutsje, maar vond in het aanbod niks naar mijn zin. Er was weinig kleur, en alles zag er nogal ouderwets uit. Mijn mama naaide uiteindelijk zelf mutsjes voor mij. Daar kreeg ik zo veel positieve reacties op. Zo groeide het idee om een eigen merk en webshop te starten. Nadien heeft het nog twee jaar geduurd voor ik écht begonnen ben met Rosette La Vedette. Na mijn kankerbehandeling was ik heel blij om ‘back to normal’ te gaan en mijn job in communicatie weer op te pikken. Maar toen het idee twee jaar in mij hoofd bleef rondspoken, wist ik: hier zit écht iets in."
Wat was je drijfveer om Rosette La Vedette te starten?
Ik voelde dat er een behoefte was, dat er mensen zijn die dit product nodig hebben. Al is het een beetje dubbel, omdat ik natuurlijk liever zou willen dat mensen de mutsjes niet nodig hebben. Maar ik weet zelf wat voor een verschil het kan maken als je er goed uitziet, ook als je ziek bent. Als ik vrouwen met mijn mutsjes zie, dan zie ik vaak dat ze goed in hun vel zitten. Ik maak geen collectie om je kaalheid te verbergen, maar een die je helpt om je trots terug te vinden en die je over je schaamte heen helpt. Ik verkoop een klein beetje stof maar eigenlijk heel veel feelgood. Ik kan vrouwen niet beter maken, maar ik kan ze wel ‘empoweren’.
Wat er ook meespeelde, was de zin om iets in de markt te zetten. In mijn communicatiejob kon ik telkens maar één aspect van een project of merk beïnvloeden. Ik werkte aan de laatste schil, en wilde graag ook een keer de kern neerzetten. Maar ik zag dat als iets voor later, na mijn midlifecrisis. (lacht) Toen ik ziek werd, vielen de puzzelstukjes in elkaar.
Heeft de ziekte je veranderd? Ook op een positieve manier?
Sterker nog, ze heeft me alleen op een positieve manier veranderd. Op korte termijn was het natuurlijk niks positiefs. Je bent ziek en kan veel niet. Er bestaan geen handleidingen over hoe je ermee omgaat. Maar hoe langer de ziekte achter de rug is, hoe meer ik ook merk welke goede dingen eruit voortgekomen zijn.
Bijvoorbeeld?
Ik was in de periode van mijn ziekte heel moe en werd verplicht om elke dag na te denken over wat ik wilde doen. Ik had immers maar genoeg brandstof in mijn lijf om enkele dingen per dag te doen. Luisteren naar je lichaam en doseren is iets wat ik toen geleerd heb. Ik heb geleerd om mijn buikgevoel te volgen. Heb ik er goesting in? Gaat het me energie geven?
Voor ik kanker had, liet ik me van het ene in het andere rollen, na mijn studies begon ik een eerste job, dan een andere job, zonder echt na te denken. Door de kanker heb ik geleerd om bewustere keuzes te maken. Het bracht me ook het besef bij dat je niet kiest wat je overkomt, maar dat je wél kiest hoe je dat verhaal aan jezelf vertelt en hoe je ermee omgaat.
Welke tip of leidraad heeft je tijdens je ziekte geholpen?
Toen ik besefte dat ik chemotherapie nodig zou hebben, zat ik in zak en as. Ik had de effecten daarvan in mijn nabije omgeving gezien. De dokter stelde me toen gerust met de woorden: ‘Wendy, je gaat de controle niet verliezen, je moet ze gewoon even aan ons geven en we geven ze nadien terug’. Dat heeft me enorm geholpen. Ik ben een controlefreak maar leerde toen om los te laten en om vertrouwen te geven als je intuïtief voelt dat je goed omringd bent.
Nu helpt die leidraad me nog. Mijn buikgevoel is de sturende factor in mijn zaak. Door vertrouwen te geven aan een team van experts kan je tot een veel beter resultaat komen. Delegeren betekent niet dat je de controle verliest. Ik heb in mijn zaak nu een fantastisch team van partners rond mij verzameld. Met één telefoontje worden problemen opgelost, plannen gemaakt voor een nieuw seizoen...
Wat vind jij zelf het leukste aspect aan je job?
Het creatieve luik. Twee maal per jaar mag ik kleuren en stoffen kiezen. Ik kan me dan al voorstellen hoe de stof op het hoofd van mijn klanten er zal uitzien. Over mijn najaarscollectie nu ben ik bijvoorbeeld heel tevreden: ik vind het mijn beste collectie ooit. De kleuren en prints zitten precies goed.
Hoe maak jij het verschil met andere sjaaltjes en mutsjes?
Ik blijf niet steken in de medische benadering of de ‘ocharme-benadering’. Ik zorg er natuurlijk voor dat mijn mutsjes een heel goed product zijn: ze irriteren niet, zijn zacht, bieden volume. Maar het kleurrijke en de gedurfde prints in mijn collectie zijn mijn handelsmerk. Ik denk dat ik vaak net een stapje verder durf te gaan dan anderen. Ik bekijk de ontwerpen door een andere bril omdat ik vanuit eigen ervaring ontwerp.
Xandres koos jou als inspirerende vrouw. Wie inspireert jou?
Mensen die ik graag rond mij heb en die me inspireren, zijn mensen die goed weten wat ze kunnen en wat ze niet kunnen, en die daar ‘content’ mee zijn. Ze stralen zo veel energie uit omdat ze dingen ondernemen die ze graag doen en goed doen. Als ik met zo’n mensen praat, dan geeft dat mij energie. Er schuilt ook een soort rust in hen omdat ze niet per se dingen ‘moeten’, ze zijn gewoon ‘content’. Die mix van energie en rust trekt me aan.
Xandres is partner van Pink Ribbon, de organisatie die borstkanker in de kijker blijft zetten en van oktober dé borstkankermaand maakte. Wat betekent Pink Ribbon voor jou?
Ik vind sensibilisering heel belangrijk. Borstkanker is de meest voorkomende kanker bij vrouwen in ons land. En als je het wereldwijd bekijkt, dan komt er verhoudingsgewijs het meeste borstkanker voor in België. Het is een kanker die relatief makkelijk te detecteren valt als je weet wat de symptomen zijn. Daarom vind ik het belangrijk dat borstkanker een gesprekstopic blijft. Door de campagnes zijn mensen zich ervan bewust dat het hen kan overkomen en weten ze hoe ze de ziekte kunnen herkennen, wat de overlevingskansen ten goede komt. En het is ook goed om kanker uit de taboesfeer te halen, want veel mensen weten toch nog niet goed hoe ze ermee moeten omgaan als de ziekte iemand in hun omgeving treft.
(Artikel uit de online-reeks "Inspiring Women" van het Belgische modemerk Xandres - oktober 2016: https://www.xandres.com/nl/inspiration/inspiring-women/)