We hoeven je niet te vertellen dat een lange kankerbehandeling eigenlijk best wel op een quarantaine lijkt: je bent moe, vatbaarder voor ziektes, minder actief en sociaal. Geen wonder dat je uitkijkt naar de tijd na de behandelingen, waarin je weer energie krijgt voor een terrasje, een uitstapje en hobby’s allerhande. Maar dan is daar plots uit het niets dat coronavirus en gaat zowat de hele wereld in lockdown. Hoe voelt dat na al die maanden van ‘kankerquarantaine'? Wij vroegen het aan 2 klanten van ons: Anja uit Gent en Marjan uit Assendelft.
Geen bezoek meer in het ziekenhuis
Anja (48) uit Gent zou in de paasvakantie een intensieve chemokuur afronden voor haar uiterst zeldzame en agressieve kanker. “Ik keek enorm naar die periode uit en had al van alles gepland: vol goede moed beginnen revalideren, een weekje naar de zee gaan en een bezoek aan Reims brengen.
Maar tijdens de laatste week van mijn behandeling sloeg de coronacrisis toe. Dat was ontzettend moeilijk, want ik mocht geen bezoek ontvangen in het ziekenhuis – tijdens elke chemosessie verbleef ik telkens zes dagen in het ziekenhuis.” Zwaar ziek zijn van de chemo en dan niemand mogen zien voor wat troost, Anja vond het emotioneel heel zwaar.
En Anja’s kankerverhaal was al een rollercoaster: wat in december 2018 niet ernstiger leek dan een vleesboom, bleek eind vorig jaar dan toch een kwaadaardig gezwel ter hoogte van de eierstokken. “Meteen na de operatie zeiden de dokters me dat het wellicht goedaardig was. Pas op oudejaarsavond, toen echt alle testen waren afgerond, kreeg ik het nieuws dat het toch om kanker ging.”
Extra kwetsbaar na (borst)kanker
Marjan (50) uit Assendelft kreeg vorige zomer te horen dat ze borstkanker had in haar linkerborst. In februari van dit jaar was ze klaar met haar chemobehandeling en halfweg maart onderging ze een operatie. “Door een complicatie moest ik een tweede operatie ondergaan. Toen ik daarna het ziekenhuis verliet, zag de wereld er plots helemaal anders uit.” Door het COVID19-virus was het normale leven stilgevallen en was iedereen plots op zichzelf aangewezen.
Toen Marjan een tijdje geleden koorts had, werd ze meteen getest op corona. “De test bleek gelukkig negatief. Maar je weet dat je kwetsbaarder bent na zo’n kankerbehandeling, dus ik ben voorzichtig. Visite blijft netjes aan de deur en de zoon van mijn vriend, die normaal in het weekend bij ons komt, blijft voorlopig ook even weg.” Hetzelfde verhaal horen we bij Anja: ook zij houdt haar coronabubbel heel klein.
Sociaal leven op een laag pitje
Marjan had zich haar sociaal leven deze lente wel anders voorgesteld. “Het was voor corona door mijn kankerbehandeling al een pak minder dan normaal, maar ik ging wel nog geregeld naar een inloophuis en deed ook OncoFit (een oncologisch gezondheidsprogramma). Dat kan nu niet meer, en ook het contact met vriendinnen en collega’s is weggevallen.” Makkelijk is dat niet, maar Marjan is positief. “Ik ben niet eenzaam. Ik heb mijn vriend en blijf ook mijn moeder en zus zien, op een veilige afstand.”
Een reisje naar de zon voor haar volgende operatie in het najaar zit er misschien niet in, maar Marjan heeft wel iets anders om naar uit te kijken. “Onze nieuwe woonst wordt nu gebouwd. We zijn met veel plezier bezig met de inrichtings- en afwerkingskeuzes, en ons huidige huis knappen we een beetje op voor de verkoop. Ik help waar ik kan en ben intussen met stevige opruimwerken bezig. Dat schept ook innerlijke ruimte.”
Rust in de bubbel
Ook Anja heeft haar verwachtingen voor deze zomer bijgesteld. “Ik keek ernaar uit om eens een terrasje te doen, een koffie te gaan drinken, er even tussenuit te knijpen. Dat zal nog even moeten wachten. In augustus hebben we een weekje geboekt in de Dordognestreek, ik hoop vurig dat dat door kan gaan. Een streepje vakantie zou deugd doen nu, om even uit de sleur en uit mijn hoofd te zijn.
Nu mijn behandelingen afgerond zijn, overheerst een gevoel van rust. Ik kon het ziekenhuis op het eind niet meer horen of zien.” Dan liever thuis in haar bubbel, met man en zonen. “Ik voel me stilaan ook weer energieker. Ik ga elke dag wandelen met mijn man. Ik moet mezelf soms wat intomen, want ik heb de neiging om te veel ineens te willen doen (lacht).” Haar loodzware chemokuur heeft er stevig ingehakt, maar Anja kijkt gretig de toekomst in.
Genieten van de kleine dingen na kanker
Marjans’ behandeling loopt nog even verder, maar binnenkort is ze ook klaar met haar reeks bestralingen. “Niet meer zo vaak naar het ziekenhuis moeten is een beetje loslaten en dat is even akelig. Maar het zal me goed doen.” En intussen droomt Marjan van het leven na corona na kanker. “Dan wil ik weer genieten van kleine dingen: eens gaan winkelen of gaan eten, een film meepikken.”
Marjan: “Ik voel me best goed, op een aantal fysieke kwaaltjes als stijfheid na. Ik ben nog niet als voorheen, maar ik probeer goed voor mezelf te zorgen. Ik fiets op de hometrainer, ga naar de acupuncturist, eet gezond. En ik ben blij dat mijn haar terug groeit.” Haar chemomutsjes heeft Marjan intussen netjes opgeborgen. “Maar ik vond ze helemaal geweldig. Ze zitten fantastisch en ik kreeg er het ene na het andere compliment mee.”
Heb je vragen rond kanker en corona?
We verwijzen je graag door naar deze duidelijke en betrouwbare informatiebronnen:
- Stichting tegen Kanker: de meest gestelde vragen over kanker en corona >>
- Kom op tegen Kanker: alle nuttige info over COVID19 en corona >>
- Platform kanker.nl: alles wat je wil weten over het coronavirus & kanker >>
- Borstkankervereniging Nederland: vragen & antwoorden over het coronavirus bij borstkanker >>