Stralend stond ze een tijdje geleden als covergirl in het populaire damesblad Flair: Tinneke. In een chemo mutsje van Rosette la Vedette, jawel! We waren natuurlijk zo fier als een gieter. En tegelijk ook wel nieuwsgierig: wie is Tinneke? Vanwaar het idee om in Flair te staan? En hoe gaat zij om met haar haarverlies? Tijd voor een interview.
Waarom wou je in Flair staan, Tinneke? Wat was je motivatie?
Tinneke: “Het was eigenlijk best wel een impulsieve beslissing. Ik was nog niet zo lang mijn haren kwijt en zag in Flair altijd jonge, mooie, gezonde meisjes staan met lange haren. Ik vond gewoon dat er ook eens meisjes of dames in mochten zonder haar, of met een hoofddoekje op. Vrouwen met een verhaal. Sterke vrouwen!
Ik polste bij een goeie vriendin en bij mijn psychologe of zij het een goed idee vonden. Doen, zeiden ze. Voor mezelf, want ik werd eens goed in de watten gelegd. Maar ook voor later, voor mijn dochtertje van 1 jaar, en voor mijn lotgenoten. Ook zonder haar zijn we nog mooie, knappe en moedige dames. We mogen zeker nog gezien worden!”
Heb je tips om beter om te gaan met haarverlies?
Tinneke: “Ik had het in het begin heel moeilijk met de gedachte dat mijn lange haren zouden uitvallen. Samen met 2 vriendinnen ben ik bij de kapper langsgegaan voor een korte coupe. Met een lach en een traan. Acht dagen na de 1e chemo heeft een vriendin me dan geholpen om het tot 1 mm kort te scheren. Ik wou deze keer de kanker een stap voor zijn! Zelf bepalen wanneer het ging gebeuren. Weer een mijlpaal, waarop ik samen met mijn familie een glas cava gedronken heb. Voordeel: toen mijn haar begon uit te vallen waren het niet meer van die lange plukken, en dat is toch een pak minder confronterend.
En dan heeft papa de rest met het scheermesje afgeschoren.. en dan.. .lang leve de mooie hoofddoekjes! Ik had ook met vriendinnen afgesproken om samen een glas te gaan drinken als mijn haren weg waren. Zo moest ik met mijn sjaaltje wel de deur uit!”
Hoe pep jij jezelf op als je een mindere dag hebt?
Tinneke: “Als ik een mindere dag heb, laat ik gewoon de tranen komen. Dat moet, je moet dat toelaten en je verdriet niet altijd wegduwen. Je mag af en toe eens goed wenen. Ik ga ook vaak een hapje eten met vrienden. Sociaal contact is belangrijk! En ik heb natuurlijk ook een superschattig dochtertje van 1 jaar waar ik mij ongelofelijk aan kan optrekken. En mijn familie en vrienden!
Ik ging ook regelmatig naar het Biancacentrum in UZ Leuven voor een massage of een gelaatsverzorging. Dat hielp om me ondanks alles vrouw te blijven voelen. Ook met een beetje make-up kan je wonderen doen. En nog een tip: praten, praten en nog eens praten!”
Wat is het mooiste complimentje dat iemand je al gegeven heeft over je chemo mutsje?
Tinneke: “Mensen zeggen me dikwijls dat ik er nog altijd even stralend uitzie. Zo’n compliment doet echt deugd. In het begin was ik bang voor de blikken van onbekenden. Dat ze me als kankerpatiënte zouden aanstaren. Maar het valt me net op dat ze helemaal niet kijken! Logisch eigenlijk, want met zo’n leuke sjaaltjes op zie ik er ook niet vreemd uit.”
Wat wil je zeker doen als je dit ‘avontuur’ achter de rug hebt? Wilde dromen, plannen, …?
Tinneke: “Gewoon genieten van de kleine dingen in het leven: mijn dochtertje, familie, vrienden... Van een lekker glaasje wijn of bubbels (doen we nu ook al geregeld hoor), van een etentje, een wandeling met de dochter, een weekendje aan zee, .... Geen grote plannen dus, gewoon genieten. En af en toe tijd voor mezelf inlassen!”.