Waaraan ik dacht, die avond in 2016, toen ik met dit beeldje op het podium stond omdat Rosette la Vedette net was verkozen tot beste Belgische webshop in de categorie Health & Beauty? Aan al die klanten, zorgprofessionals en vrijwilligers die me met hun veerkracht en optimisme dag in dag uit inspireren. Dat vooral! Maar stiekem ook een beetje aan meneer Ronny. En aan hoe blij ik ben dat ik nooit naar hem heb geluisterd...
Yes we can, meneer Ronny!
Wendy: “Even terug naar 2010. Denk: een groezelig kantoor in een naaiatelier ergens in het diepe, diepe Vlaanderenland. Ik: ‘a woman with a plan’, maar ook: een volslagen groentje in de confectiewereld. In de stoel tegenover mij: ‘meneer’ Ronny, een oude rot in het vak, baas van het atelier, en bijzonder kort van stof. Mopperend en licht grommend monstert hij met zijn dikke vingers mijn allereerste prototype. Een proefexemplaar van wat de allereerste muts moet worden van de collectie waar ik dan al 2 jaar van droom.
En dan knijpt hij zijn ogen tot spleetjes en sist hij me toe: “Kom jij uit de sociale sector misschien? Nee, toch niet? Want ik ken ze wel hoor, die uitgebluste vrouwtjes uit de sociale sector. Ze denken dat ze een beetje kunnen naaien en ze willen hun eigen collectie. Zo werkt dat dus niet hé. En chemomutsen? Wie wil dat nu kopen? En dan nog in felle kleuren?! Iedereen draagt toch een pruik? Dit wordt nooit wat, meiske.” SLIK!
Sorry, meneer Ronny. Ik bleef zoeken en vond iemand die wél in mijn idee geloofde en ging in zee met een ander confectie-atelier. Slechts een paar jaar later won Rosette la Vedette de BeCommerce Award voor beste Belgische webwinkel in de categorie Health & Beauty. Ik ben oprecht blij dat ik nooit naar u geluisterd heb.”
Geen ondernemersavontuur zonder kankeravontuur
“Mijn bezoek aan ‘meneer Ronny’ was nog maar het startschot van een lange zoektocht. Naar stoffen, een atelier, een bureau dat de webshop kon bouwen, contacten in de ziekenhuizen, geïnteresseerde journalisten, … Noem maar op. Het begon op een blauwe maandag als een uit de hand gelopen hobby. Maar het groeide, traag en gestaag, eerlijk en degelijk. En ik groeide mee. Ik werd bij elke stap zekerder van mijn stuk en voelde me steeds meer een echte onderneemster.
En weet je wat? Zonder kanker was ik waarschijnlijk nooit zo ver geraakt. Want van de ene op de andere dag op de kankersneltrein moeten springen, heeft mij ontzettend veel geleerd. En het zijn net die lessen die van mij een betere onderneemster hebben gemaakt. Ik deel ze graag met jou. Want je hoeft geen ondernemersambities te hebben om ermee aan de slag te gaan. Ze helpen je ook elders, thuis, op je werk, tijdens je behandeling en nog lang daarna.”
Les 1: Het is niet omdat je het nog nooit hebt gedaan, dat het je niet zal lukken
“Vertrouwen is het zetten van de eerste stap, zelfs wanneer je nog niet de hele trap ziet", zei Martin Luther King. Je hoeft niet te zien waar de trap je brengt om al de eerste trede te nemen. ‘Help, chemo! Ik ken dat niet. Ik kan dat niet.’ Je weet niet wat je te wachten staat. Zoveel onbekenden, zoveel onzekerheden. Maar je hebt geen keuze, je MOET. Je begint eraan. En je wacht af hoe het uitdraait. En na elke sessie snap je beter hoe je lichaam zal reageren. Leer je weer wat bij over jezelf. Trede na trede.
Zo gaat het ook met ondernemen. Nog nooit gedaan. Maar om te weten wat het is en of het lukt, zit er niks anders op dan: loslaten, springen, en zwemmen. ‘Een pad ontstaat door er op te lopen’, zei Lao Tse. Een pad of een trap, de les blijft dezelfde.”
(Een meeting met ons webteam daags na het winnen van de BeCommerce Award? Daar hoort taart bij!)
Les 2: Durf hulp te vragen
“Toegegeven, voor een doorgewinterde controlefreak is dit een héle moeilijke. Maar hoe luidt dat Afrikaanse spreekwoord ook alweer? ‘Alleen ben je sneller, samen kom je verder’. ‘Run jij Rosette la Vedette helemaal in je eentje?!?’, reageren mensen vaak verbaasd. En eigenlijk is het antwoord dan ‘nee!’. Akkoord, ik heb (nog) geen personeel in dienst. Maar rond mij werkt wel een team trouwe freelancers en vaste partners. Mijn naaiatelier, webspecialisten, fotoshootteam, vertalers, internetmarketingbureau, patroonmaakster, logistieke partner, … zonder hun hulp en hun ervaring red ik het niet in mijn eentje. Zij hebben me wegwijs gemaakt in een totaal nieuwe wereld.
Maar eerlijk? Hulp vragen heb ik geleerd. MOETEN leren. Want boodschappen doen tijdens de chemo? Dat lukte meestal wel, maar niet altijd. Naar het ziekenhuis rijden met hoge koorts? Beter een vriendin bellen. Drie dagen uitrusten na alweer een chemokuur? Niks beters dan de sofa bij ‘hotel mama’. Hulp durven vragen maakt je sterker, letterlijk en figuurlijk. En je doet er niet alleen jezelf een plezier mee, maar ook je omgeving. Want je vrienden en familie zijn maar wat blij dat ze echt iets voor je kunnen betekenen.”
Les 3: Blijf dicht bij jezelf
“Kanker is iets wat je hebt, niet iets wat je bent. Mezelf ‘patiënt’ noemen vond ik vreselijk. Ja, ik zat midden in een kankerbehandeling, maar ik was méér dan dat. Ik wou vooral mezelf kunnen blijven en op mijn manier dit traject afleggen. Een tip: geef je artsen aan hoe je ineen zit en hoe je wil dat ze met je omgaan. Ik wou niet te veel betutteling en medelijden, maar open, eerlijke communicatie. Zelf de cijfers van labotesten mogen inkijken bracht me rust. Ik wou nog een klein beetje gevoel van controle overhouden. En dat snapten ze. Dat hielp. En durf aangeven wat je bang maakt: veronderstel vooral niet dat ze verwachten dat je superman of superwoman bent.
Als onderneemster put ik ook rust uit ‘mijn ding’ kunnen doen. Ik lach wel es dat het hier van ‘my way or the highway' is, maar er is iets van waar. Elke ondernemer is anders en heeft andere ambities. De top en de grote winsten hebben mij nooit geïnteresseerd. Zinvol bezig zijn en energie halen uit boeiende projecten en mensen wél. Mijn buikgevoel is en blijft m’n belangrijkste raadgever.
En natuurlijk moet je plannen en becijferen, met je ratio aftoetsen of je buik wel klopt. Maar vergeet nooit wie je bent, wat je graag doet en wat niet. Waarom onderneem ik: om te leven of om geleefd te worden? Wat betekent succes voor mij? De vrijheid om mijn dagen in te richten zoals ik zelf wil, of de kick van de nummer 1-positie, de sterkste groeicijfers, 30 man personeel? Luister naar jezelf. Kies voor datgene wat JOU energie geeft. Wat anderen van je verwachten, is hun zaak.”