Positivo Nele na een hobbelig kankerparcours: “Ik pik zoveel mogelijk mee in het leven”

Nele uit Oostakker leeft al jaren met een duiveltje op haar schouder: vier keer al kreeg ze de diagnose kanker. Vijf jaar na haar laatste behandeling vertelt ze over haar gretigheid en levenslust, en over wat haar op de been heeft gehouden in moeilijkere tijden. 

Achttien en kanker

Nele (51) kreeg al heel vroeg kanker. Op haar achttiende bleek ze de ziekte van Hodgkin te hebben, een kanker van het lymfesysteem. “Het is raar, maar naar mij toe werd het geen kanker genoemd. De behandelingen hadden ook het gewenste resultaat, dus ik had er veel vertrouwen in. Mijn milt werd weggenomen en ik kreeg bestralingen.” 

Twee jaar na die eerste keer kreeg Nele het nieuws te horen dat ze hervallen was. “Ditmaal kreeg ik zware chemotherapie en verloor ik mijn haar. Een ramp als je twintig bent, natuurlijk. Maar ik liet me niet kennen en ben zoveel mogelijk naar school blijven gaan. Ik ben zelfs geen studiejaar achteropgeraakt, daar ben ik best trots op. Enkel de extra opleiding tot leraar heb ik niet kunnen volgen.”

 ziekte van hodgkin blog

Opgeven is geen optie

Helaas kreeg Nele tien jaar geleden opnieuw slecht nieuws. “Borstkanker. Dikke pech natuurlijk, al vermoedden de dokters ook dat er een verband was met de bestralingsbehandelingen van jaren eerder.” Nele onderging een borstsparende operatie, kreeg bestralingen en een hormoonbehandeling. Ze genas goed en was klaar om haar laatste check-up te vieren, vijf jaar later, toen ze te horen kreeg dat ze borstkanker had aan de andere borst. Onvoorstelbaar hoe dat gevoeld moet hebben. Maar weer ging Nele er vol tegenaan. “Ik heb twee kinderen, dus opgeven is nooit een optie geweest.”

 

Opnieuw chemo, opnieuw haarverlies

Voor de tweede keer verloor Nele haar haren door chemo, maar dat viel haar minder zwaar dan de eerste keer. “Ik wist intussen dat het een ongemak van voorbijgaande aard is.”

En Nele, die ditmaal geen zin had om een pruik te dragen, ging voor chemomutsjes en sjaals van Rosette La Vedette. “Ik schminkte me ook wat uitgebreider en plande heel bewust verzorgingsmomentjes in. Het deed deugd om mezelf die aandacht te geven.” Het is iets dat Nele probeert vast te houden nu ze genezen is. “Ik boek geregeld een saunabeurt of zo. Make-up draag ik weer veel minder, omdat ik er niet zoveel behoefte aan heb.”

 chemo sjaals rosette la vedette

(In 2014 leerden we Nele kennen als klant in onze pop-up winkel. Ze nam deel aan aan make-upsessie en getuigde toen in de korte babbel die we met haar hadden al van ongelofelijk veel levenslust.)

De wetenschap als houvast tijdens de kankerstorm

Grenzeloos positief. Het is geen overdrijving als het over Nele gaat. Ze is levenslustig, vol energie en probeert de dingen altijd van de beste kant te bekijken. “Ondanks alles vind ik dat ik eigenlijk nog geluk heb. Ik prijs mezelf gelukkig dat ik twee keer een borstsparende operatie heb gehad en dat ik geen vervelende bijwerkingen ondervond van de hormoonpillen die ik moest nemen.” 

Dat positivisme hield Nele vier keer overeind, net als haar nuchterheid. “Ik heb het altijd heel wetenschappelijk benaderd. Ik stelde elke keer heel veel vragen over mijn behandelingen en zocht ook dingen op internet op – op websites die goed onderbouwd zijn. Kennis heeft mij altijd houvast gegeven. Als ik zelf in mijn behandeling kon geloven, deed ik verder.”

 borstkanker blog

Gemoedsrust

Het is ook vandaag nog een reddingsboei, om niet te ongerust door het leven te gaan. “We zijn intussen weer vijf jaar verder. Normaal stopt de continue opvolging dan, maar daar had ik het moeilijk mee. Ik heb afgesproken met mijn oncoloog om toch jaarlijks op controle te mogen gaan. Dat geeft me gemoedsrust. Zij wil er ook voor zorgen dat ik ‘goed oud kan worden’. Dat vind ik mooi gezegd. Ik besef soms te weinig dat al die behandelingen toch wel een zware impact op mijn lichaam gehad hebben. Soms denk ik: wellicht ga ik ooit wel eens dood aan kanker, er moet toch iets zijn met dat lijf van mij. Maar die gedachte verlamt mij niet, en ik hoop dat het pas gebeurt over pakweg veertig jaar.”

 

Een nieuwe hobby

En hoe gaat het vandaag met Nele? “Ik voel me echt heel goed. Mijn energieniveau is weer op peil en ik ben eigenlijk nooit ziek. Dat was vroeger, naast de kanker dan, ook al zo.” De behandelingen hebben wel wat fysieke sporen nagelaten, maar Nele wandelt veel en graag. Werken doet Nele al lang weer fulltime, net zoals vroeger. “Ik werk zelfs wat te hard, da’s de aard van het beestje. Ook tijdens mijn behandelingsperiodes ben ik zoveel mogelijk gaan werken. Als ik genoeg energie en goesting had, lukte dat. Ik had dat gewoon nodig. En mijn werkgever en collega’s waren heel begripvol als het even niet ging.”

 leven na kanker en chemotherapie

Is alles weer helemaal zoals vroeger, dan?

“Ik neem wel meer tijd voor mezelf, hoor. Vroeger was ik er enkel voor de kinderen, nu plan ik heel bewust me-time in. Voor een wandeling, of voor mijn nieuwe hobby. Ik heb me anderhalf jaar geleden eerder toevallig ingeschreven voor een fotografieopleiding. Er lag een camera bij ons thuis omdat mijn dochter een jaar kunsthumaniora had gevolgd, en ik raakte geïntrigeerd. Het bevalt me. Op zaterdag volg ik les en op zondag trek ik eropuit met mijn camera. We hebben heel wat fotografie-opdrachten en ik heb geleerd om daar echt tijd voor te maken.” Nele staat vandaag best gulzig in het leven. “Ik kan enorm genieten van klassieke concerten, opera, theater, noem maar op. Ik probeer dan ook zoveel mogelijk mee te pikken.”

 

“Als ik 4 keer kanker kan overwinnen, dan kan ik alles”

Heeft haar hobbelparcours dan ook iets goeds gebracht? “Zeggen dat kanker zinvol is, is voor mij een brug te ver. Maar ik ben er wel zelfzekerder door geworden: als ik dit kan overwinnen, dan kan ik alles. Dat wil niet zeggen dat ik nu een eindeloos relativeringsvermogen heb. Dat zou volgens mij ook niet goed zijn. Een goede gezondheid is essentieel, maar je kunt niet alles kapot relativeren omdat je kanker hebt gehad. Er zijn nog altijd andere dingen belangrijk in het leven, en die dingen mogen je ook raken.”

 borstkanker overleven

Heeft Nele een tip voor lotgenoten?

“Doe vooral wat voor jou het beste voelt. Voor mij was dat zoveel mogelijk doen als anders. Voor anderen betekent het net heel veel gas terugnemen. Waar iedereen volgens mij wel deugd van heeft, is even naar buiten gaan of onder vrienden zijn. En weet je wat ook een troost kan zijn? Weten dat de meeste ongemakken, zoals haarverlies, ook weer voorbijgaan.”

Benieuwd naar nóg meer getuigenissen als dit interview met Nele? Je leest ze allemaal in onze rubriek 'Persoonlijke verhalen' op onze blog

overview